Jest takie miejsce w okolicy spiskiej wsi Nowa Biała – Przełom Białki (Białka to czysty i zimny dopływ Dunajca). Jedno z najbardziej urokliwych w regionie. Tylko gdzie właściwie możemy pojechać na wycieczkę: do Przełomu Białki czy na przełom Białki?

W okolicach Wrocławia znajduje się góra Radunia. W jaki sposób będzie zapisana jej nazwa w dopełniaczu?

Szanowni Państwo,
parę lat temu zadałem pytanie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/nazwy-stacji-metra;15446.html i do dziś nie jestem usatysfakcjonowany odpowiedzią w kontekście tego, czy mówić Spotkajmy się na metro, czy na metrze Wilanowska. Odpowiedź prof. Bańki nie trafia do mnie choćby o tyle, że czasem nie chodzi o spotkanie na samej stacji, ale np. na pętli autobusowej zlokalizowanej przy stacji metra i nazywającej się tak samo.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jak odmienić nazwę ulicy Stawki w Warszawie? Według Wikipedii nazwa pochodzi od pierwotnego jej położenia w okolicy glinianek i stawów. Wnioskuję więc, że jest to forma liczby mnogiej rzeczownika stawek i odmiana powinna być standardowa. Spotkałem się jednak (również Wikipedia) ze zwrotami „południowa strona Stawek”, „zmieniono przebieg Stawek”. Jeśli nazwa rzeczywiście pochodzi od stawku, czyli małego stawu, to nie powinno być południowa strona Stawków, zmieniono przebieg Stawków?

Z porady http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=7860 wynika, że formy tegoż i tejże stosujemy po elemencie [w:], a tenże i taż – w pozycji inicjalnej opisu bibliograficznego. Czy w przypisach do jednego tekstu mogą więc wystąpić oba warianty naraz? Czy błędem byłoby przyjęcie jednego wariantu niezależnie od pozycji (tenże na początku i tenże po [w:] albo tegoż na początku i tegoż po [w:])?

To było chyba w 2012 r., kiedy rodzice obsadzili winoroślą pół hektara – przeczytałam w gazecie. Czy nie prościej, krócej, logiczniej i bardziej po polsku byłoby napisać: Bodaj w 2012 roku rodzice obsadzili winoroślą pół hektara czy Rodzice obsadzili winoroślą pół hektara chyba w 2012 roku, miast kalkować język angielski?

Szanowni Państwo,
czy udźwięcznienie spółgłoski [k], gdy stoi ona przed spółgłoską [j], jest zjawiskiem typowym dla konkretnych regionów Polski? Chodzi mi głównie o Wielkopolskę (Poznań i okolice), gdzie udało mi się to zaobserwować. Przykłady takich udźwięcznień to zwrot jak ja wymawiany jako [jag ja] tudzież jak już jako [jag już], jak jesteśmy jako [jag jesteśmy], jak jeszcze jako [jag jeszcze] etc.
Jako rodowitej Podlasiance bardzo rzuciło mi się to w oczy, gdyż w moich stronach k w takiej kombinacji nigdy nie jest udźwięczniane.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,

już niedługo zamieszkam na ulicy Strąkowskiej (nie Strąkowej). Zachodzę w głowę, jaka jest etymologia tej nazwy. Nie pasuje mi ani strąk ani strąki. Najbliżej jest mi Strąkowo lub Strąkowa (nazwy potencjalnych miejscowości). W najbliższej okolicy mojego miasta ani śladu po takim miejscu. Ciekaw jestem, jakie są Państwa pomysły. Dziękuję.

Wojciech

Od niedawna chodzę do pediatry, która ma na nazwisko Warzecha. Wszyscy w okolicy mówią: do Warzechowej, o Warzechowej, nie ma Warzechowej, a ja bym powiedziała: do Warzechy, o Warzesze, nie ma Warzechy. Dodam, że nie jest to nazwisko po mężu, tylko panieńskie. Która forma jest poprawna?
Pozdrawiam.
Agnieszka

Szanowni Państwo,
jak poprawnie powiedzieć, że coś stało się w okolicach stacji kolejowej Gdańsk Wrzeszcz?
Często widuję, że sformułowanie Wsiadłem na Wrzeszczu jest krytykowane jako niepoprawne i usilnie poprawiane na Wsiadłem we Wrzeszczu.
Potocznie mówi się na stacji, więc wydaje mi się, że na Wrzeszczu mówiąc o stacji jest poprawne. Ale już Robię zakupy na Wrzeszczu jest niepoprawne.